Учебная работа № 01812. «Реферат Организацииябухгалтерского учета на предприятиях малого бизнеса
Содержание:
Введение
1. Упрощённая система налогообложения как один из видов
специальных налоговых режимов
2. Организация и ведение бухгалтерского учета, составление
отчетности при применении упрощенной системы
3. Налоги, сборы и взносы, уплачиваемые при применении УСН
4. Порядок и условия начала и прекращения применения упрощенной системы налогообложения
Заключение
Список использованной литературы
Выдержка из подобной работы:
….
Айчанная вайна 1812 г. на Беларусі
…..троль
над усе новымі тэрыторыямі. Такая сітуацыя пачала пагражаць непасрэдным
інтарэсам Расійскай імперыі. якая працягвала ўдзельнічаць у ваенных кааліцыях
еўрапейскіх манархій. накіраваных супраць Францыі.
У 1806 г. была створана чацвертая
антыфранцузская кааліцыя . Напалеон здолеў
нанесці шэраг паражэнняў саюзнікам: 2 чэрвеня 1807 г. пад Фрыдландам руская армія была
разбіта войскі Напалеона рухаліся ў напрамку мяжы Расіі. У такіх умовах
расійскі імператар Аляксандр 1807 г. каля
Цільзіта адбылася
сустрэча двух імператараў і распачаліся перагаворы. вынікам якіх сталі
падпісаны 7 ліпеня мірны дагавор і саюзны трактат які меў антыбрытанскую
накіраванасць. Было створана Герцагства Варшаўскае . да Расіі была далучана
Беласточчына якая ўваходзіла да гэтага часу ў склад Прусіі[2].
Заходнія губерні Расійскай імперыі
знаходзіліся ў складанай эканамічнай
сітуацыі якая дапаўнялася палітычнай напружанасцю. Ваенныя дзеянні. якія
пастаянна вяла Расія. патрабавалі вялікай колькасці рэкрутаў на беларускіх
землях знаходзіліся буйныя вайсковыя злучзнні якія часта выкарыстоўвалі
рэквізіцыенны спосаб забяспячэння харчамі і фуражом. Стабільнаму эканамічнаму
развіццю перашкаджала і кантынентальная блакада Англіі да якой Расія вымушана
была далучыцца адпаведна ўмоў Цільзіцскага міру. Зразумела. што такая сітуацыя
не магла падабацца мясцовай шляхце . Да таго ж. яна была моцна незадаволена
абмежаваннямі сваіх палітычных правоў якое адбылося насля захопу Расіяй
тэрыторый Рэчы Паспалітай. Частка шляхты апынулася перад перспектывай увогуле пазбавіцца свайго
прывільяванага становішча што рэальна існавала ва ўмовах неабходнасці
дакументальна даводзіць сваю дваранскую годнасць.
У шляхецскім асяроддзі існавалі
трывалыя сімпатыі да Францыі — традыцыйнага саюзніка былой Рэчы Паспалітай у яе
супрацьстаянні Расіі. Францыя дала прытулак многім эмігрантам былой Рэчы
Паспалітай частка якіх дабраахвотна пайшла ў французскую армію і самааддана
служыла сваей новай радзіме. Значную ролю адыгралі і заявы Напалеона у якіх ен
казаў аб магчымасці ўзнаўлення былой Рэчы Паспалітай з яго дапамогай. Стварэнне
ў 1807 г. Герцагства Варшаўскага быццам бы казала аб сур’езнасці намераў
імператара французаў[3].
Сярод шляхты у
гэты час праявілася тэндэнцыя да руху ў польскую дзяржаву дзе многія з іх
паступалі на вайсковую службу. Гтга прымусіла расійскія ўлады прыняць шэраг
захадаў каб прыпыніць гэты працэс: секвестр і канфіскацыя маемасці жорсткія
судовыя прыгаворы.Тым не менш будзе перабольшваннем сцвярджаць. што ўсе
шляхецкае саслоўе безумоўна арыентавалася на Напалеона і Францыю. Пэўная частка
шляхты даволі насцярожана пазірала на рэформы ў Герцагстве Варшаўскім.
асаблівую заклавочанаснь выклікала адмена ў 1807 г. прыгоннага права. Для
многіх шляхцічаў імя Напалеона было непарыўна звязана з французскай рэвалюцыяй.
якая знішчыла ўсе феадальныя інстытуты. Узгадаю адно выказванне якое
абгрунтоўвае пазіцыю гэтай часткі шляхты: «3 пэўнага пункту гледжання нам
жывецца лепш чым у часы рэспублікі; мы ў значнай ступені захавалі тое што
дала нам радзіма. Нам цяпер не патрэбна баяцца ўманскай разні; хаця Польшчы
няма мы жывем у Польшч»